Όταν η παράδοση ”μπαίνει” σε καραντίνα. Ζούμε σε μια νέα πραγματικότητα με καινούρια δεδομένα σε όλες τις εκφάνσεις τις καθημερινής κοινωνικής και πολιτικής ζωής ολόκληρου του πλανήτη.

Αρχικά, μετά τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τον περιορισμό της διάδοσης του κορωνοϊού  όχι μόνο οι αθλητικοί Σύλλογοι  αλλά και Πολιτιστικοί σύλλογοι τέθηκαν σε καραντίνα  καθώς έχουν απαγορευτεί όλες οι εκδηλώσεις ακόμη και οι συναθροίσεις. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό από την εποχή του Β’ παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου.

Στη συνέχεια, όλοι νόμιζαν ότι δεν θα υπάρχει μεγάλη όρεξη να κρατήσουν οι χοροί. Όλοι πίστευαν ότι και λόγω της οικονομικής αβεβαιότητας δεν θα υπήρχε έστω και προσωρινή έκρηξη κεφιού. Το πρωί βλέπεις ουρές εκατοντάδων μέτρων για τεστ κορωνοϊού, και τη νύχτα κρυφά γλέντια σε σπίτια, αποθήκες ακόμη και πλατείες με διαδικτυακές προσκλήσεις .

Όταν η παράδοση ”μπαίνει” σε καραντίνα

Ιστορικά, ο νους  μας ταξιδεύει στο  μακρινό 1518  κάπου στο Στρασβούργο, όταν ο κόσμος πέθαινε στο χορό. Κυριολεκτικά, έχουν καταγραφεί παράξενα γεγονότα όπως όταν μια χορεύτρια σταμάτησε στον δρόμο, κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο και άρχισε να χορεύει. Δεν ακουγόταν μουσική αλλά έδειχνε σημάδια ευχαρίστησης και τα πόδια της κινούνταν ασταμάτητα. Χόρευε για έξι συνεχόμενες ημέρες. Κάθε τόσο, έπεφτε εξαντλημένη και, μόλις συνερχόταν, συνέχιζε τον εκστατικό χορό της. Μέσα σε λίγες μέρες, γύρω στους 30 ανθρώπους έσερναν ένα ανεξήγητο, ασταμάτητο γαϊτανάκι. Μέσα σε έναν μήνα, πάνω από 400 άτομα ακολούθησαν. Η χορευτική μεσαιωνική  πανούκλα, όπως ονομάστηκε το φαινόμενο, άρχισε να  εξαπλώνεται σε όλη την πόλη. Κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει τον χορό τους που, σιγά σιγά, οδηγούσε τον έναν μετά τον άλλον στον πιο ευχάριστο θάνατο. Πιθανές ερμηνείες; Από μαζική υστερία -μαρτυρίες κάνουν λόγο για σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης στην περιοχή- μέχρι και θρησκευτική τελετουργία.

Αναπόφευκτα, συνηθισμένοι όλοι σε ομαδικές συναθροίσεις και χορογραφίες, η απομόνωση στο σπίτι ήρθε σαν ένα σοκ, σωματικό και ψυχολογικό.  Ενώ στην αρχή η νέα συνθήκη έμοιαζε με ευκαιρία ξεκούρασης, τώρα ο καθένας προσπαθεί να μείνει σε φόρμα με ασκήσεις στο σπίτι και προσμονή για την επιστροφή.  Το σαλόνι, η κουζίνα, το μπαλκόνι, η αυλή έχει γίνει πλέον χώρος χορευτικής προπόνησης. Πολλοί λένε ότι το κίνητρο είναι εσωτερική υπόθεση.

Αξίζει να σημειωθεί πως, πλέον, συνηθίζεις να κάθεσαι σπίτι γιατί ίσως έχει και αυτό τη γλύκα του. Καμιά φορά είναι καλό να απομακρύνεσαι από αυτό που αγαπάς. Συνειδητοποιείς πόσο σου λείπει, εκτιμάς την αξία του πάλι και έχεις κίνητρο να γίνεις καλύτερος.  Ο χορός είναι η πιο απλή εθελοντική δράση που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας.  Στις δύσκολες εποχές  χτίζεται και συνεχίζεται η παράδοση  και παρόλο που στην αρχή τα πράγματα φαίνονταν απελπιστικά με λίγη, καλή διάθεση μπορούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε σε μια καλύτερη και ασφαλέστερη πραγματικότητα.

Χόρεψε με την ψυχή σου όπου κι όποτε μπορείς και αυτή θα μεταφέρει το μήνυμα.

Επιμέλεια: Χριστίνα Παλακίδου- Φιλόλογος